Odruchowość warunkowa u psów

U psa, u którego dokonano operacyjnie usunięcia przednich części półkul mózgowych, stwierdzić można, po ustąpieniu objawów wstrząsu operacyjnego, zachowaną zdolność wytwarzania odruchowości warunkowej. Natomiast usunięcie całej kory mózgowej prowadzi bezwzględnie do utraty tej zdolności. Kora pozaczołowa jest więc narządem odruchowości warunkowej. Natomiast, jak zobaczymy, część czołową kory mózgowej uważa się dzisiaj za narząd czynności ewolucyjnie najwyższych, czynności par  człowieczych. Rozwój szedł więc drogą nakładania się segmentów czynnościowo coraz doskonalszych rdzeń, wzgórze, kora pozaczołowa, kora czołowa. Odruchowość warunkowa jest zespołem czynnościowo niewątpliwie wyższym niż odruchy rdzeniowe i odruchy bezwarunkowe (instynktowe), ale zespołem jeszcze nie najwyższym.        O ile czynności rdzeniowe i podkorowe mają charakter czynności preformowanych, niezdolnych do jakiejkolwiek ewolucji w życiu osobniczym,   o tyle działalność kory jest w zupełności nabyta w życiu osobniczym. U noworodka ten narząd psychiki jest nieczynny i niepobudliwy.               Na poziomie kory pozaczołowej odczyny zależne są od skojarzenia engramów podniety warunkowej z zespołem instynktowym. Skojarzenie to ulega tylko pod wpływem energii podrażnień dośrodkowych, mianowicie bodźca warunkowego i ustrojowych podrażnień. Postęp ewolucji, który prześledzić można od zarania filo i ontogenezy, dochodzi do szczytu dopiero na poziomie kory czołowej, gdzie pojawiają się czynności dowolne, oparte na okrężnych procesach wewnątrzkorowych. Ich dynamicznym silnikiem jest korowowegetatywny odpowiednik uczuciowości intelektualizowanej, czyli intencjonalnej, tzw. woli. [podobne: prywatka szczecin, alanya szamotuły, cyklopiroksolamina, cyklopiroksolamina warszawa ]