Rozpoznanie róznicowane. O trudnosciach rozpoznawczych

Rozpoznanie różnicowane. O trudnościach rozpoznawczych w schi- zofrenii dziecięcej mówiliśmy już na wstępie. Rozpoznanie opierać się musi na ty- powych objawach, określanych czasem w piśmiennictwie jako osiowe. Wśród nich na pierwszym miejscu postawić trzeba znamienne zaburzenia uczuciowości. Lutz zwraca uwagę na fakt, że nierzadko brak jest uderzających zaburzeń afektu, tak iż łączność z otoczeniem może być w ciągu długiego czasu nie najgorzej utrzymana. Leży w tym źródło wielu pomyłek rozpoznawczych. Powszechnie podnosi się ogromne znaczenie czynnika czasu. Rozpoznanie schizofrenii przeważnie może być postawione na podstawie dłuższej obserwacji dziecka. Jednorazowe stwierdzenie typowych obja- wów może zawieść. Po upływie pewnego czasu może się okazać, że chodziło o ostry zespół schizofrenoidalny na podłożu nie zawsze dającym się ustalić. Sprawa może się wówczas skończyć pomyślnie, bez najmniejszych ubytków. Niedostateczne wniknięcie w warunki środowiskowe może być również przyczyną błędów rozpoznawczych. Po dłuższej obserwacji może wyjść na jaw psychonerwica, psychopatia lub charaktero- patia pośpiączkowa. W tym ostatnim przypadku nie zawsze badanie neurologiczne może przyjść z pomocą. Badanie neurologiczne schizofrenii dziecięcej z zasady nie wykrywa odchyleń od stanu prawidłowego. Jednakże i przebyte śpiączkowe zapa- lenie mózgu może w pewnych przypadkach nie pozostawić żadnych neurologicznych objawów, tak iż rozpoznanie opiera się wyłącznie na ocenie zaburzeń charaktero- logicznych. Jeżeli się rozważy całokształt obrazu klinicznego z uwzględnieniem czyn- nika czasu, to rozpoznanie da się zawsze przechylić na jedną lub drugą stronę. Do- kładna ocena afektu ma tutaj największe znaczenie. W pewnych przypadkach przy- datny może być. fakt pojawienia się w wieku szkolnym typowych dla schizofrenii omamów oraz prostych urojeń, co nigdzie indziej się nie zdarza. Rozróżnienie daleko posuniętych stanów końcowego otępienia schizofrenicznego od ciężkich postaci nie- dorozwoju może nastręczać duże trudności. Tam gdzie rozporządzamy wywiadem, możemy się dowiedzieć, że dziecko do pewnego ok.resu rozwijało się prawidłowo. Przy braku wywiadu musimy się orientować według znamiennych dla schizofrenii objawów. Na przykład łączność afektywna bywa zachowana nawet w ciężkim głup- tactwie. [hasła pokrewne: , artykuły fryzjerskie, proktolog, odżywka do rzęs ]