Przewlekly ten pro- ces powiklany

Przewlekły ten pro- ces powikłany jest zespołami psychotycznymi paranoidalnym i paranoidalno-kata- tonicznym, z których pierwszy ujawnia się, poza osiowymi objawami schizofrenii, omamami i nie usystematyzowanymi urojeniami, drugi ponadto zaburzeniami mapędu psychoruchowego, czyli samorzutnej aktywności. Ostre te zespoły psychotyczne oka-• zały się nie bardzo podatne na zastosowane leczenie wstrząsowe, nie reagowały w ogóle na wstrząsy elektryczne, a poprawa po insulinoterapii była tylko częściowa i okazała się nietrwałą. Rokowanie jest niepomyślne, mianowicie co do podłoża prze- Wlekłego jest niepomyślne z natury procesu, a co do ostrych powikłań psychotycz- nych jest niepomyślne na podstawie wniosków ex non juvantibus. Przypadek nr 23. Paranoia retormatorui in substructione schizophreniae simplicis. B. S., ur. 15. XII. 1914 r. Wywiad rodzinny bez znaczenia. Rozwój w latach dziecięcych prawidłowy, uczył się średnio, zrobił dużą maturę. Po wojnie zaczął studiować leśnictwo, lecz po 2 latach zapisał się na medycynę, skończyło się jednak na złożeniu egzaminu wstępnego. Stopniowo spowolniał, stal się skłonny do samot- ności, nie mógł się na nic zdecydować. Rodzina uważała go za: oryginała, głównie ze względu na jego dziwaczne zainteresowania. Po wojnie próbował podjąć studia leśnicze, lecz zainteresowania jego zaczęły się przerzucać w różnych kierunkach. Odwrócił się od katolicyzmu, szukał “prawdy”, po kolei zapoznał się z wszystkimi sektami religijnymi, a więc ze Świadkami Jehowy, baptystami, wolnymi ewange- licznymi chrześcijanami, kościołem narodowym, metodystami, kościołem chrystuso- wym, aż wreszcie natrafił na adwentystów siódmego dnia i tutaj wreszcie znalazł “natchnienie i słowo boże”. W tym czasie pracował już tylko dorywczo jako pracow- nik fizyczny na roli. Pod względem płciowym żyje samotnie. W czasie okupacji miał kochankę, która wywarła na niego wielki wpływ. Po wojnie rozstał się z nią i nie szukał już kobiety, chociaż – jak zapewriia – ma normalny popęd płciowy. W r. 1947 rodzina umieściła go w Dziekance, gdyż był przesadnie religijny, wciąż się spowiadał, biadał nad swóimi grzechami, twierdził, że nie potrafi odróżnić dobra od zła. W Dziekance, gdzie rozpoznano schizofrenię, otrzymał 10 wstrząsów elek- trycznych. Przebywał tu 3 miesiące. W następnych latach w coraz wyższym stopniu rozwijał działalność sekciarską, prowadząc życie jakby apostoła. [podobne: , indywidualne kalendarze trójdzielne, rehabilitacja, prawo medyczne ]