OTEPIENIE DZIECIECE (DEMENTJA INFANTILIS) Samodzielnosc

OTĘPIENIE DZIECIĘCE (DEMENTJA INFANTILIS) Samodzielność nozologiezna iej jednostki bynajmniej nie została dotąd dowie- dziona. Być może, z czasem włączy się to cierpienie do kręgu schizofrenicznego, jako szczególną, piorunująco przebiegającą postać schizofrenii wczesnodziecięcej. Cier- pienie to opisane zostało po raz pierwszy w r, 1908 jako odrębna choroba przez pedagoga Hellera. Inni opisywali podobne obrazy kliniczne pod różnymi nazwami, np. dementia praecocissima, phrenasthenia paretico-aphasi.ca tarda lub schizophrenia infantilis. Sucharewa i Bradley zaliczają przypadki otępienia dziecięcego raczej do stanów pośpiączkowych lub do schizofrenii dziecięcej. Wyniki badań histopatolo- gicznych są wieloznaczne. Corberi stwierdził neurolizę komórek zwojowych oraz bujanie i przerost komórek glejowych, a więc obraz podobny do spotykanego w ama- urotycznym idiotyzmie. Weygandt mówi natomiast nie o neurolizie spowodowanej zwyrodnieniem Iipoidowym, lecz o rozpadzie komórek zwojowych, zatracie istoty Nissla, wakuolizacji ciał komórkowych i podrażnieniu gleju. Inni natomiast (Bovet, .Iequier, Rabitz) nie znaleźli w ogóle zmian histologicznych. Zappert i inni uważają otępienie dziecięce mlmo tych spornych wynikćw badania histologicznego za jed- nostkę samodzielną. Słusznie podnosi Lutz, a do zdania tego przychyla się Holub, że ostateczne zaklasyfikowanie otępienia dziecięcego zależeć będzie od przyszłych wyników badań neurohistologicznych.” Z danych piśmiennictwa wynika, że choroba ta jest rzadka, przy czym uwzględnić trzeba liski wci.ąż jeszcze poziom diagnostyki pedopsychiatrycznej. W Oddziale Psychiatrii Dziecięcej Kliniki Chorób Psychicznych Akademii Medycznej w Gdańsku rozpoznano tę jednostkę w okresie dwudziestolecia tylko w jednym przypadku. [przypisy: , implanty zębów, biustonosze do karmienia, dezynsekcja warszawa ]