Obraz kliniczny

Obraz kliniczny i przebieg. Jednym z najbardziej rzucających się w oczy objawów jest wytworzenie się autyzmu. Wyraża się on zanikiem   łączności uczuciowej z otoczeniem. O ile normalne dziecko odznacza się raczej wy- bitną syntonią, o tyle dziecko schizofreniczne zaczyna stopniowo popadać w coraz głębsze odosobnienie uczuciowe. Jest to wynikiem najistotniejszego zaburzenia schizofrenicznego, mianowicie zwyrodnienia życia uczuciowego. Najbardziej dotknięta bywa uczuciowość wyższa. Zanika u dziecka uczucie związku społecznego ze światem otaczającym. Nawet zaślepieni rodzice wyczuwają chłód uczuciowy dziecka, które dawniej przejawiało żywy i serdeczny stosunek do rodziców, rodzeństwa, rówieśników. Stopniowo słabną, a wreszcie zanikają wyższe zainteresowania, dążenia, ambicje. W cięższych przypadkach już po paru lata cli rozwój psychiczny dziecka cofa się do najwcześniejszego okresu, tak że dziecko może po latach robić wrażenie ciężko, niedorozwiniętego umysłowo i pod tym rozpoznaniem przebywać w zakładzie dla idiotów. Czynności intelektualne ulegają stopniowemu rozpadowi. Ujawnia się to w przeróżny sposób w dziedzinie mowy. Jedne dzieci stają się stopniowo coraz bardziej małomówne, (oligophasia), aż popadają w niemal zupełny lub zupełny mutyzm. Inne dzieci, przeciwnie, okazują wzmożony pęd do mówienia. Nie da się tu tak łatwo jak u dorosłych stwierdzić rozkojarzenia. Poniżej 3 r. ż. nie spotykamy w ogóle urojeń (Lutz, Tramer), są one też i później wielką rzadkością, trudno też ich obecność z pewnością ustalić. Przy dłuższej obserwacji można zauważyć, że wypowiedzi dziecka nie nawiązują do wydarzeń w otoczeniu, że obracają się w kręgu zdobytych kiedyś wiadomości i że powtarzają się stereotypowo, czasem wśród wyraźnych objawów perseweracji. Wśród zaniku zainteresowań nie wzrasta zasób wiedzy dzieci. Tramer opisał objaw fonografizmu. Polega on na tym, że dziecko w swoich monologach używa tonu nieprzyzwoitego, rozkazującego, wymyślającego, jak gdyby naśladowało starszych, u których zasłyszało tego rodzaju sposób. złorzeczenia. Trudno jest odróżnić negatywizm od przekornego zachowania dzieci źle wychowanych. Negatywizm czynny, utrzymujący się w ciągu dłuższego czasu bez wyraźnego powodu środowiskowego, powinien zawsze budzić podejrzenie co do schizofrenii. [przypisy: wieszaki na medale, psycholog gdynia, agencja statystów ]