Jedno i to samo uczucie można śledzić ewolucyjnie, np. lęk, który na najniższym, instynktownym poziomie ma cechy ślepego, protopatycznego afektu, stojącego na usługach popędu samozachowawczego, teraz, na poziomie archaicznym, nabiera pewnej treści prelogicznej, służąc magii, przeradzając się w popędy władcze. Ten sam lęk na poziomie najwyższym ulegnie intelektualizacji, wiążąc się z uczuciami moralnymi, społecznymi, poczuciem obowiązku i s...
Za najwyższą stację przekształcającą uważa się narząd czołowy, który przeciwstawia się w znaczeniu hamowania i przekształcania podniet narządowi pozaczołowemu. Narząd czołowy niewątpliwie zadecydował o zwycięstwie człowieka nad całą przyrodą. Wiążemy z nim dzisiaj czynnościowo najprecyzyjniejsze myślenie abstrakcyjne, tzw. spontaniczność czyli inicjatywę psychoruchową oraz uczuciowość wyższą, która w piśmiennictwie nosi rozmait...
Przesądy i zabobony rozpowszechnione wśród ludów pierwotnych i wśród ciemnego ludu, ale dające się wykryć nawet u ludzi cywilizowanych, są dziełem oszukańczych elementów, żerujących na ciemnocie i strachu przed nieznanym przeznaczeniem. Rozpowszechnienie tych zjawisk, ich pojawienie się niezależnie od siebie i samorzutnie w odległych środowiskach, ich uporczywość są możliwe tylko dlatego, że na dnie tych przejawów psychiki archaicznej l...
anna majka dietetyk cykl miesiączkowy kalendarzyk owulacja zespół psychoorganiczny objawy schizofrenia dziecięca badanie witaminy d3 cena schizofrenia blog zespół psychoorganiczny lewonorgestrel ajwen nfz sosnowiec przerzuty do płuc objawy omamy wzrokowe lajtmar ostry sos meksykański krzyżówka fizjoterapia w kosmetologii i medycynie estetycznej eskulap gniezno interlis kalisz odczyn arthusa prywatka szczecin alanya szamotuły cyklopiroksolamina marecki tour triamcynolon
Samodzielność jednostki bynajmniej nie została dotąd dowiedziona. Być może, z czasem włączy się to cierpienie do kręgu schizofrenicznego, jako szczególną, piorunująco przebiegającą postać schizofrenii wczesnodziecięcej. Cierpienie to opisane zostało po raz pierwszy w r, 1908 jako odrębna choroba przez pedagoga Hellera. Inni opisywali podobne obrazy kliniczne pod różnymi nazwami, np. dementia praecocissima, phrenasthenia pareticoaphasi.ca tard...
