Kazdy psychiatra wie, co to

Każdy psychiatra wie, co to znaczy. Chodzi tu o tak nieznaczny stan ubytkowy, że praktycznie biorąc stan psychiczny cho- rego można uznać za równoważny ze stanem zdrowia. Niemniej jednak chodzi tu o ludzi chorych, których przewlekły proces schizofreniczny albo nie wygasł, chociaż klinicznie się słabo przejawia, albo przeszedł w stan ubytkowy tak nie- znaczny, że chory daje sobie radę. Natomiast stanowczo usunąć należy z tej grupy przypadki o okresowym przebiegu zakończone wyleczeniem naprawdę całkowitym. Albo bowiem chodzi tutaj o stany ubytkowe tak nieznaczne, że najwprawniejsze oko psychiatry nic w chorym nie wykryje – wtedy jednak mimo wszystko trudno mówić o wyleczeniu całkowitym, tak jak nie mówimy o wyleczeniu całkowitym u epileptyka, który od dawna nie miał już napadów i który z badania neurologiczno-psychiatrycznego wychodzi z opinią praktycz- nie zdrowego. Toczący się bowiem proces organiczny padaczkowy, schizofre- niczny lub cyklofreniczny, nawet jeśli nie daje uchwytnych dla dzisiejszej tech- niki badania klinicznego objawów, nie zasługuje jednak na nazwę wyleezenia całkowitego. A wreszcie wśród tych całkowicie wyleczonych przypadków schi- zofrenii o okresowym przebiegu może chodzić o psychozy schizofrenoidalne, wy- wołane czynnikami nieswoistymi, powtarzającymi się w życiu chorego i naśla- dującymi w ten sposób okresowość. Może tu chodzić np. o nawracające zaka- żenia: lub samozatrucia wewnątrzustrojowe. nie rozpoznane w. warunkach szpi- tala psychiatrycznego. Przebieg cykliczny schizofrenii może jeszcze pochodzić skądinąd. Bornsztajn opisał zjawisko schizofrenizacji stanów maniakalnych. Także stany depresyjne mogą ulegać schizofrenizacji. Najczęściej stany maniakalne w ciężkich przypad- kach nabierają zabarwienia hebefrenicznego: gonitwa myśli staje się bezładna aż do rozkojarzenia, błaznowanie chorego przestaje być zrozumiałym odczynem na podniety, pojawia się autyzm, afekt sztywnieje. rozpada się struktura oso- bowości, zanika uczuciowość wyższa, mogą się pojawić omamy. Czasem stan maniakalny nabiera cech katatonii hiperkinetycznej. Natomiast depresja naj- częściej ulega katatonizacji. Może .dlatego starzy autorzy tak często widywali stupor melancholicus. Zeschizofrenizowane okresy maniakalno-depresyjne naśla- dują cykliczny przebieg schizofrenii. Niektórzy autorzy mówią wprost, oczy- wiście niesłusznie, o takich postaciach schizofrenii;jak catatonia cyclica, hebe- phrenia cycltca, itd. W przypadkach tych trzeba wykluczyć schizofrenię, ponie- .waż w okresach remisji nie stwierdza się ubytków. Podstawową sprawą jest tu cyklofrenia, której okresy są ze stanowiska etioepigenezy mieszanymi zespo- łami maniakalno-hebefrenicznymi, maniakalno-katatonicznymi, depresyjno-ka- tatonicznymi itd. U dawnych autorów znaleźć można jednostkę określaną nazwą stupor maniacalis. [więcej w: , pierścionek zaręczynowy, implanty zębów, korekcja wzroku ]